Pierwsze zdjęcie z... podwórza warsztatu p. Eliasza Włodka. Co do zdjęcia nie mam o nim żadnej wiedzy poza tym, że na tyle napisane było „Warsztat u Włodka”. Eliasz Włodek - przedsiębiorca, Powstaniec Wlkp., z zawodu ślusarz miał swój warsztat, do którego wjazd był w miejscu, gdzie teraz stoi budynek banku. Od kiedy w warsztacie uruchomiono tzw. lokomobilę (na drugim zdjęciu widoczny komin), czyli maszynę parową, dzięki której możliwe było wytworzenie energii elektrycznej, zaczęto tam używać narzędzi elektrycznych. Możliwe, że gość na koniu to właśnie p. Włodek. Możliwe, że panowie przy traktorze i ten siedzący na cegłach na wozie przywieźli waśnie jakiś materiał budowlany. Eliasz Włodek (1890-1965) wraz ze swoją żoną Anną (1894-1964) wyprowadzili się z Kaźmierza i zamieszkali w Poznaniu. Oboje pochowani zostali na cmentarzu Junikowo.

Więcej…

   Na kolejnych dwóch zdjęciach sprzed II wojny światowej budynki dawnych szkół. Jeden z nich ten wysoki nazywany obecnie „starą szkołą” stoi przy ul. Szkolnej i nadal spełnia swoją funkcję. Budynek został wybudowany na potrzeby szkoły niemieckiej i taką funkcję spełniał w latach 1894-1918. Od czasu odzyskania przez Polskę niepodległości mieści się w nim szkoła polska. Zawsze, kiedy patrzę na to zdjęcie, zastanawiam się, na co czekali wówczas ci uczniowie pod szkołą, na fotografa czy na szkolnego busa ;). Po drugiej wojnie światowej pełnił on funkcję głównego budynku oświatowego w Kaźmierzu. Drugi budynek stał przy Rynku i niestety już nie istnieje. W tym budynku mieściły się; Szkoła Powszechna w Kaźmierzu, Szkoła Podstawowa w Kaźmierzu i Państwowe Przedszkole w Kaźmierzu a na poddaszu były mieszkania dla nauczycieli.

Więcej…

   Trzy fotografie przedstawiające dworek w Gaju Wielkim. Budynek datowany na koniec XVIII i początek XIX w. do wybuchu II wojny światowej był własnością rodziny Hebanowskich. Po wojnie cały majątek (wraz z budynkiem) został odebrany właścicielom i został rozparcelowany przez Skarb Państwa Polskiego.

Więcej…

Złota polska jesień Kaźmierz ul. Kościelna w 1983 r. - pięknie, ale to było trzeba sprzątać

   Tym razem nieistniejący już dworek w folwarku Stare należącym do majątku Kiączyn w czasach swojej świetności, czyli wczesne lata XX w. Foto z archiwum rodziny Łubieńskich.

   Pierwsze foto jest na 100% z początku roku 1937. Zwróćcie uwagę na budynek gospodarczy i opłotowanie (drewniane sztachety) jak wielka jest różnica na obu zdjęciach. To z 1937 r. - wszytko zaniedbane, zarośnięta krzakami a w oknach budynku gospodarczego zamiast szyb chyba słoma. Na drugim zdjęciu sztachety płotu jakby zamontowane wczoraj czysto i schludnie. W oknach szyby (może mało widoczne). Drzewka pod szczytem małe a na tym z 1937 drzewa wyglądają na kilkudziesięcioletnie. Na tym drugim (zaznaczyłem strzałkami) na zachodnim szczycie krzyż a na wschodnim mała wieżyczka z dzwonkiem. Stawiam, że to pierwsze zdjęcie pochodzi z około 1900 r.

Więcej…

   Kolejne unikatowe foto; (Sokolniki Małe), pole Czesława i Ireny Kozłowieckich w latach trzydziestych ubiegłego stulecia. Widoczna na zdjęciu maszyna z kominem to maszyna parowa zwana lokomobilą, która poprzez pas transmisyjny napędzała młocarnię. Tak dawniej odbywała się młócka zboża; „Bardzo dobrze tę pracę znam, bo w latach okupacji pracowałam w majątku Kiączyn i wiele razy snopki kładłam w bęben maszyny” wspomina pochodząca z Kaźmierza p. Dorota Jaskuła. „Maszyny na majątkach były większe, to też snopki kładł na środku bębna mężczyzna, a z boku stała przeważnie dziewczyna, która podawała mu kolejny rozcięty ze sznurka snopek. W ten sposób maszyna pracowała bez przerwy” kontynuuje p. Dorota.

   Do końca września 2017 r. z ulic polskich miast i wsi miały zniknąć wszystkie budki telefoniczne. Być może ta fotografia jest jedną z nielicznych, na której widać budkę przy budynku kaźmierskiej poczty (przy ul. Szamotulskiej) i gościa, który niej korzysta.