W sobotę 13 lipca 2024 r. wraz z rodziną, sąsiadami i znajomymi pożegnaliśmy zmarłego 8 lipca śp. Stanisława Smoczka, człowieka skromnego o wielkim sercu. W zasadzie mówi się, że nie ma ludzi niezastąpionych i może się wydawać, że faktycznie tak jest, bo kiedy ktoś odchodzi czy to z pracy, czy z jakiejś organizacji to na jego miejsce wchodzi inna osoba, która kontynuuje zadania swojego poprzednika. Niestety nie zgadzam się z tym tak do końca, bo są ludzie, których zastąpić się po prostu nie da. Być może można go zastąpić jako osobę fizyczną, ale nie da się zastąpić jego charakteru, jego usposobienia, jego wrażliwości i w końcu życzliwości, i miłości do bliźniego. Do takich ludzi należał Pan śp. Stanisław Smoczek. Człowiek niezwykle pokorny, skromny i zawsze pozytywnie nastawiony do każdej spotkanej osoby.
Nie ma chyba w naszym środowisku osób, które mieszkają tutaj przynajmniej kilkadziesiąt lat i nie miały okazji poznać p. Stanisława, który przez kilkadziesiąt lat wspierany przez małżonkę p. Irenę prowadził rodzinny zakład kamieniarski przy ul. Szkolnej w Kaźmierzu. Jego firma postawiła setki nagrobków na grobach naszych najbliższych. Dzięki jego determinacji kaźmierski cmentarz prezentuje się dzisiaj bardzo ładnie, a pochowani na nim kaźmierscy parafianie spoczywają godnie. Jego poświęcenie dla parafii docenił w swojej homilii w czasie Mszy św. żałobnej proboszcz naszej parafii ks. Krzysztof Musiał. Pan Stasiu wiedział, gdzie kto jest pochowany na naszym cmentarzu i pamiętał nawet tych zmarłych, na grobach których brakowało jakichkolwiek opisów. Dzięki temu, że znał większość mieszkańców naszej parafii, znał też ich trudne sytuacje. Bywało, że kiedy rodziny nie było stać na najtańszy nagrobek, albo zmarły nie miał tutaj rodziny, to p. Stasiu poskładał takowy z odświeżonych elementów likwidowanych nagrobków. Pamięć o Panu Stasiu, wyjątkowo dobrym człowieku, zostanie zapisana w naszych sercach złotymi czcionkami.