W dniach 21 i 22 stycznia obchodzimy rok rocznie Dzień Babci i Dzień Dziadka. Nikt nie pamięta genezy powstania tego święta i tak naprawdę nie ma to większego znaczenia. Natomiast tak naprawdę to trzeba zadać sobie pytanie, kim są dla nas te osoby i jakie mają znaczenie w codziennym życiu rodziny? Szczęśliwe dzieciństwo oraz radość i poczucie bezpieczeństwa, które zapewniają lub zapewniali nam pod nieobecność rodziców chyba jest czymś najcenniejszym, co możemy od nich otrzymać. W końcu obok mamy i taty to oni zajmują najwięcej miejsca w sercach każdego z nas.
Postać babci prawie zawsze kojarzy nam się z kimś bardzo dobrym. Jest tą osobą, z którą wiążą się najczęściej radosne wspomnienia. To ta osoba, która przytuli i uściska, gdy rodzice skrzyczą oraz nierzadko w tajemnicy poczęstuje jakimś smakołykiem. Ona opowie lub przeczyta bajkę, kiedy nikt inny nie ma czasu i zrobi na drutach ciepły, wełniany szalik na zimę, lub uszyje wnuczce nową piękną sukienkę. Czas spędzony wraz z nią płynie jakby wolniej. Babcia zawsze ma w zanadrzu dobre słowo i ciepły radosny uśmiech dla swych wnucząt, ale także dla innych ludzi.
Dziadek natomiast to niejednokrotnie starszy Pan z siwą głową albo brodą, który siedzi np. na ławce przed domem i pali papierosa lub fajkę. To On bierze wnuczęta na kolana i tłumaczy, że nie powinno się narzekać na pogodę lub na niezbyt dobry obiad, jaki był w przedszkolu. Innym razem pociesza, kiedy w szkole spotka wnusia jakaś przykrość. Nikt inny, nie potrafi tak jak On wprowadzić w dobry nastrój lub opowiadać o wojnie, lub o starych dobrych czasach. Dziadek majsterkowicz nauczy jak trzymać w ręku młotek lub przykręcić śrubkę w rowerze. Wędkarz natomiast zabierze nad wodę i pomoże złowić taaa.....ką rybę.
To właśnie z tej okazji dzieci ze Szkoły Podstawowej w Sokolnikach Wielkich zaprosiły swe babcie i dziadków we środę 21 stycznia na uroczysty spektakl. Zaczął on się od wspólnego śpiewania kolęd. Jesteśmy przecież w dalszym ciągu według polskiej tradycji w okresie radosnego i świątecznego obchodzenia Bożego Narodzenia, kiedy to społem się kolęduje. Takie wspólne śpiewanie pozwoliło dzieciom na przełamanie tremy, jaką było widać na ich twarzach i bez zgrzytu mali artyści mogli przystąpić do kolejnego punktu programu. I tutaj kolejna niespodzianka czekała na widzów. Dzieci zaprezentowały jasełka - proste w treści, ale, w jakżeż niebanalnej konwencji teatru lalkarskiego. Widać było, że niezmiernie dużo pracy włożyli mali artyści w przygotowanie sztuki. Scenografia i wystrój sceny, a następnie praca nad kukiełkami. Potem musieli opanować teksty oraz wszystkie ruchy, jakie trzeba wykonać lalkami. Dzięki temu nie było żadnych zgrzytów i problemów podczas występu i śmiało można powiedzieć, że zaprezentowali się jak prawdziwi zawodowcy, za co otrzymali rzęsiste oklaski. Kolejnym punktem występu było pokazanie króciutkich etiud. Każda klasa miała kilku minut, aby zaprezentować swój zestaw wierszy, prozy i piosenek o tematyce święta babci dziadku. Wszystkim podobały się te scenki, ale chyba największe oklaski zebrali artyści z klasy „0” za wykonanie i odtańczeni piosenki p.t „Babcia tańczy Rock & Rolla”. Oklaski i wołanie o bisy świadczą najlepiej, że program bardzo się podobał. A słowa podziękowań, jakie dziadkowie wypowiadali pod adresem małych wykonawców i ich nauczycieli naprawdę był zasłużony. I na koniec pozostało już tylko złożenie życzeń i przekazanie przez dzieci swym gościom własnoręcznie wykonanych prezencików z laurkami.
Wszystkim Babciom i Dziadkom z okazji Ich Święta najserdeczniejsze życzenia: przede wszystkim zdrowia, szczęścia, radości i pociechy ze wszystkich wnuków i prawnuków.
