Urodził się w Kaźmierzu 24 czerwca 1909 roku w rodzinie Antoniego i Katarzyny zd. Karczmarek. Ochrzczony w Kaźmierzu również w kaźmierskim kościele przystąpił do pierwszej komunii świętej, było to w roku 1919. Szamotulskie Gimnazjum im. Ks. Piotra Skargi ukończył w roku 1929. Wstąpił do Seminarium Duchownego. Jako kleryk często przebywał w Kaźmierzu goszcząc początkowo u ks. proboszcza Zygmunta Kemnitza a po jego śmierci, u ks. proboszcza Wacława Faustmana, który objął kaźmierską parafie w roku 1932.
W roku 1933 pomagając w przygotowaniu dokumentacji kaźmierskiego kościoła niezbędnej do sporządzenia opisu kościoła przed zbliżającą się wizytacją kanoniczną, którą przeprowadzić miał w owym czasie ks. biskup Walenty Dymek; porządkując tygodniami stare akta kościelne zainteresował się historią kaźmierskiej świątyni. Wiadomości zaczerpnięte z tych starych akt umieścił w części historycznej nowo sporządzonego opisu kościoła. Korzystając z innych źródeł historycznych oraz podań ludowych starał się uzupełnić wiedzę na temat tego kościoła. Początkowo robił to dla własnej przyjemności nie myśląc nawet o tym, aby to kiedykolwiek opublikować. Jednak w roku 1937 na wyraźne życzenie ks. Wacława Faustmana ówczesnego proboszcza, kaźmierskiej parafii, która obchodziła właśnie swoje 500 lecie istnienia, zdecydował się na publikację broszurki pod tytułem "Dzieje Kościoła w Kaźmierzu". Broszura w formacie małej książeczki wydana została nakładem ks. Wacława Faustmana właśnie w roku 1937. Dzięki wspomnianej broszurce mieszkańcy Kaźmierza i nie tylko mogli poznać historię swojego kościoła, samego Kaźmierza i jego okolic. Do dnia dzisiejszego to wydanie stanowi podstawowy materiał, z którego czerpiemy wiedzę na temat losów Kaźmierza. Święcenia kapłańskie ks. Władysław Swoboda otrzymał dnia 17 czerwca 1934 r. w Poznaniu, po czym został wikariuszem w kościele pw. św. Andrzeja Apostoła w miejscowości Wyskoć (powiat Kościan) gdzie przebywał do roku 1937. W latach okupacji od 13.03.1940 r. do 29.04.1945 r. więzień niemieckich obozów koncentracyjnych w Mauthausen i Dachu, gdzie był świadkiem strasznego okrucieństwa hitlerowców wobec więźniów. Po wyzwoleniu niemieckiego obozu koncentracyjnego w Dachau przez wojska amerykańskie ks. Swoboda przez kilka miesięcy przebywał na leczeniu w szpitalu. Następnie został skierowany do obozów polonijnych na terenie Niemiec, gdzie zbierali się Polacy i osoby innych narodowości wywiezione na teren III Rzeszy do przymusowej pracy lub do obozów koncentracyjnych, w oczekiwaniu na transporty do swoich ojczystych krajów. Zgodnie z wymogami władz amerykańskich, księża zobowiązani byli chodzić w mundurze wojskowym i otrzymali stopień kapitana. Ks. Prałat Władysław Swoboda zmarł 15 stycznia 1999 w Pniewach, pochowany został na cmentarzu parafialnym w Śmiglu gdzie przez ponad 29 lat był proboszczem parafii i dziekanem Dekanatu.
Jerzy Oses
Na podstawie materiałów udostępnionych przez p. Dorotę Jaskuła siostrzenicę ks. prałata