Powstańcy Wielkopolscy

   Urodził się 23.10.1891 r. w Radzynach, syn Wojciecha i Jadwigi zd. Ciążyńskiej. Jako ochotnik brał udział w Powstaniu Wielkopolskim od 27.12.1918 r. aż do jego zakończenia powstania z bronią w ręku w 1 Kompanii Szamotulskiej, którą dowodził porucznik Franciszek Przybylski. Walczył na odcinku Czarnków, Gulcz, Rosko, Wrzeszczyna. W końcu lutego 1919 r. po zakończeniu powstania wstąpił do Straży Ludowej w Szamotułach. W czerwcu 1919 r. został wcielony do Wojska Polskiego do Batalionu Saperów Kolejowych w Poznaniu, skąd został zwolniony w październiku 1919 r. Uchwałą Rady Państwa nr: 05.26-0.673 z dnia 26.05.1972 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Zmarł 22.05.1986 r., pochowany na cmentarzu parafialnym w Szamotułach.

   Urodził się 12.01.1863 r. w Roszczkach (obecnie Bytyń), syn Franciszka i Felicji zd. Antoniewskiej, mieszkał w Bytyniu. Był członkiem i współorganizatorem Rady Ludowej, utworzonej w Wolsztynie 02.01.1919 r. W ataku na Urząd Pocztowy w Wolsztynie brał czynny udział w zdobyciu karabinu maszynowego, a przy dworcu w zdobyciu działka polowego. Po oswobodzeniu Wolsztyna był zaangażowany przy obsadzaniu Polakami gmachów i urzędów. Uchwałą Rady Państwa nr: 08.01-0.716 z dnia 01.08.1958 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Był długoletnim członkiem czynnym organizacji powstańczej i ZBoWiD i długoletnim członkiem zarządu stowarzyszenia rzemieślniczego. Zmarł 28 sierpnia 1958 r. pochowany na cmentarzu w Wolsztynie.

   Syn Bartłomieja i Józefy ur. 16.11.1895 r. w Trzciance. Syn Bartłomieja i Józefy., mieszkał w Chlewiskach. Brał udział w Powstaniu Wielkopolskim z bronią w ręku w okresie od 03.01.1919 do 20.02.1919 r. Dnia 5 stycznia 1919 r. walczył w składzie kompanii Opalenickiej pod dowództwem ppor. Klimczaka o zdobycie Zbąszynia, Grojca i Nowejwsi przy czym zdobyliśmy na Niemcach 6 ckm, 4 wozy z amunicją, 1 kuchnię polową i 2 konie. Dnia 20.01.1919 walczył pod dowództwem por. Branieckiego na odcinku Międzychodzkim. Po zakończeniu powstania pozostał w służbie czynnej W.P. do dnia 15.11.1920 r. 20.05.1940 r. aresztowany jako politycznie podejrzany przez okupujących ziemie polskie Niemców. Przebywał w niemieckim obozie koncentracyjnym w Mauthausen – Gusen w Austrii, z którego wrócił 12.08.1945 r. Zmarł 10.03.1961 r., pochowany na cmentarzu parafialnym w Kaźmierzu.

   Syn Wojciecha i Franciszki zd. Stróżniak rodził się 20.08.1897 r. w Otorowie. Mieszkał w Wierzchaczewie, w gminie Kaźmierz. Zmarł 28 grudnia 1953 r., pochowany na cmentarzu komunalnym Junikowo w Poznaniu.

   Robotnik - urodził się 31.10.1900 r. w Otorowie (pow. Szamotuły), syn Wojciecha i Franciszki zd. Stróżniak, mieszkał w Kiączynie. Brał udział w Powstaniu Wielkopolskim z bronią w ręku od 01.01.1919 r. do 20.02.1919 r. Walczył w 1 Kompanii Szamotulskiej na froncie nadnoteckim pod Gulczem, Roskiem i  Wrzeszczyną. 04.02.1919 r. 1 Kompania Szamotulska pod dowództwem porucznika Franciszka Przybylskiego brawurowym kontratakiem wyparła nieprzyjaciela z Wrzeszczyny, przy czym zdobyła na Niemcach 11 ciężkich karabinów maszynowych (cekaemów), amunicję, 2 kuchnie polowe i 21 jeńców. Po zakończeniu powstania pozostał w służbie czynnej Wojska Polskiego do dnia 27.02.1922 r. Uchwałą Rady Państwa nr: 12.06-0.951 z dnia 06.12.1957 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Zmarł 28.08.1966 r., pochowany na cmentarzu parafialnym w Kaźmierzu.

   Robotnik - ur. 6 listopada 1876. w miejscowości Chrusty gm. Kaźmierz. W powstaniu wielkopolskim walczył w stopniu strzelca. Zmarł 7 maja 1954 r. pochowany na cmentarzu w Tarnowie Podgórnym.

   Urodził się 03.07.1901 r. w miejscowości Rostworowo, w gminie Rokietnica, syn Józefa i Marianny zd. Czechowskiej, mieszkał w Kaźmierzu. Brał udział w Powstaniu Wielkopolskim od stycznia do końca lutego 1919 r. Walczył na odcinku Bolechowo – Czarnków – Poznań. Po zakończeniu powstania pozostał w służbie czynnej Wojska Polskiego do 1922 r. Uchwałą Rady Państwa nr: 12.17-0.1047 z dnia 17.12.1958 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Zmarł 19.08.1965 r. pochowany na cmentarzu parafialnym w Kaźmierzu.

   Urodził się 03.06.1886 r. w Radzynach, w gminie Kaźmierz, syn Jana i Michaliny zd. Schaufer, mieszkał w Chlewiskach. Brał udział w Powstaniu Wielkopolskim z bronią w ręku od 07.01.1919 r. Walczył w składzie 1 Kompanii Szamotulskiej pod dowództwem porucznika Franciszka Przybylskiego o zdobywanie miejscowości Gulcz, Rosko i Wrzeszczyna na odcinku nadnoteckim. 31.03.1919 r. został zdemobilizowany. Uchwałą Rady Państwa nr: 12.06-0.952 z dnia 06.12.1957 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Zmarł 15.07.1981 r., pochowany na cmentarzu parafialnym w Kaźmierzu.

   Urodził się 27.02.1897 r. w Kaźmierzu, syn Ludwika i Józefy zd. Klawke, mieszkał w Kaźmierzu. Brał udział w Powstaniu Wielkopolskim z bronią w ręku w okresie od 27.12.1918 r. do 20.02.1919 r. Był ułanem 1 Szwadronu 15 Pułku Ułanów Poznańskich. 28.12.1918 r. pod  dowództwem porucznika Kazimierza Rzóski uczestniczył w zdobywaniu Poznania, a 6.01.1919 r., dowodzony przez podporucznika Kazimierza Ciążyńskiego, wziął udział w opanowywaniu poznańskiego lotniska Ławica. W nocy z 9 na 10 stycznia 1919 r. Kazimierz Janczewski, wraz ze szwadronem strzelców konnych Ciążyńskiego, został przewieziony do Gniezna. W następnych dniach walczył o zdobywanie Rynarzewa i Szubina. Powstańcom udało się zatrzymać nieprzyjacielski pociąg pancerny, wracający z Szubina do Bydgoszczy. Podczas tej akcji poległo 12 Polaków. Następnie z powodzeniem brał udział w starciach z Niemcami na odcinku międzychodzkim. Po zakończeniu powstania pozostał w służbie czynnej Wojska Polskiego do dnia 14.07.1921 r. Pełnił funkcję sekretarza Związku Weteranów Powstań Narodowych R.P. 1914 – 1919 Koło Kaźmierz. Po ojcu, który był fryzjerem, przejął fach i prowadził zakład fryzjerski na rynku w Kaźmierzu. Uchwałą Rady Państwa nr: 01.24-0.26 z dnia 24.01.1958 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Zmarł 25.09.1975 r., pochowany na cmentarzu parafialnym w Kaźmierzu.

   Urodził się 05.03.1900 r. w Ceradzu Kościelnym, w gminie Tarnowo Podgórne, syn Michała i Franciszki, mieszkał w Młodasku. Brał udział w Powstaniu Wielkopolskim z bronią w ręku w okresie od 06.01.1919 r. do 20.02.1919 r. Dnia 10.01.1919 r. walczył w składzie 1 Kompanii Szamotulskiej pod dowództwem porucznika Franciszka Przybylskiego o zdobycie miasta Czarnkowa, a następnie o przejęcie z rąk Niemców miejscowości Gulcz, Rosko, Wrzeszczyna, Miały. 04.02.1919 r. brawurowym kontratakiem jego kompania wyparła nieprzyjaciela z Wrzeszczyny i zdobyła na Niemcach 11 ckm, 2 kuchnie polowe i 21 jeńców. Następnie wróg ponownie na krótko zajął Wrzeszczynę, zdobytą ostatecznie przez powstańców 07.02.1919 r. Po ustaniu walk Powstania Wielkopolskiego pozostał w służbie czynnej Wojska Polskiego do 10.01.1922 r. Stopień: szeregowiec. Uchwałą Rady Państwa nr: 12.06-0.955 z dnia 06.12.1957 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.